Het aftellen is begonnen!
Door: suus
Blijf op de hoogte en volg Susanne
03 December 2011 | Nepal, Kathmandu
Mijn laatste uurtjes in Nepal zijn aangebroken. Zo'n 1,5 uur geleden heb ik de groep uitgezwaaid en nu is het wachten tot het mijn beurd is om te vertrekken :( Jeetje, de afgelopen 3 weken zijn echt omgevlogen! En toch voelt het alsof ik hier heel lang ben geweest. We hebben zoveel meegemaakt! Ik zal jullie nog even bijpraten over mijn laatste weekje hier.
Ik was gebleven bij mijn paraglide-avontuur. Dit was echt super gaaf! Van te voren wel een beetje last van knikkende knietjes, maar de zenuwen maakten al snel plaats voor positieve zin. Toen we bij het veldje arriveerden vanwaar we de lucht in zouden gaan zagen we al de ene na de andere parapenter het luchtruim in gaan. Al snel waren wij aan de beurd. Aan de hand van een kleur parapent, die we zelf konden kiezen, werd bepaald met welke piloot we de lucht in gingen. Ik koos uiteraard voor roze en kwam zo terecht bij Nath, een Fransaise. Voordat we vlogen heb ik nog wel even gevraagd of het niet erg was dat ik zo'n 2 koppen groter was dan haar, maar dat bleek geen enkel probleem :) En toen was het zo ver! Ik kreeg de opdracht om te gaan rennen en net zo lang te blijven rennen totdat m'n voeten geen grond meer zouden voelen. En voor ik het wist hingen we daar, vogeltjevrij! Wow, wat een te gek gevoel is dat! We zweefden samen met zo'n 20 andere parapenters en zo'n 5 grote roofvogels in de lucht. Het uitzicht was top. Het was absoluut genieten. Alleen bleek na zo'n 10 minuten dat je blijkbaar ook last hebt van reisziekte als je onder zo'n parapent hangt... Kleine tegenvaller, waardoor ik helaas (nou ja, op dat moment heel fijn) iets sneller aan de grond stond dan de anderen. Maar absoluut de moeite waard! 's Middags ben ik nog met Carlijn, Bert en Marc een stuk gaan wandelen en hebben we een grot en een waterval bezocht. Prima tijdsbesteding, aangezien Pokhara zelf niet echt de moeite waard was. Grappig detail: bij de waterval bleek ik zelf een bezienswaardigheid te zijn, iedereen wilde met me op de foto! Carlijn, mijn maatje hier, is net zo groot als ik en als we samen rondslenteren paseren er altijd wel giegelende meisjes of jongens die ons met open mond aanstaren, aangezien ze zelden zulke grote mensen zien hier.
We vertrokken een dag eerder dan gepland uit Pokhara, aangezien we het wel gezien hadden hier. Als aangepast programma zijn we naar Gorkha vertrokken, de plek waar het grootste deel van onze porters van de trekking wonen. Hier kwam de hele groep van de trekking nog een avond bij elkaar. Deze streek is heel arm en kent absoluut geen toerisme. Het was bijzonder om hier te zijn en nog een avond met iedereen door te brengen. Er werden een geit en 3 kippen (voor onze ogen) geslagt (goed voor 35 kilo vlees) voor op de barbeque en maar liefst 30 kilo rijst gekookt (en aardappels en groente. Zou je misschien niet denken, maar we worden hier doodgegooid met bloemkool en sperciebonen...) Na de BBQ werd er weer een mooi kampvuurtje gestook, waar nog tot in de late uurtjes feest werd gevierd. Aangezien er te weinig ruimte was om alle tentjes op te zetten sliepen we met z'n allen in 2 ' grote' tenten. Lepeltje lepeltje dus :) Na het ontbijt de volgende ochtend zijn we de bus in gestapt opweg naar Kathmandu. Na een lange buseis kwamen we rond half 5 aan in ons hotel. Snel even onder de douche gestapt en toen... op naar de massage! We hadden een trekkingmassage geboekt van maar liefst 2 uur. Het eerste uur kregen we een Thaise massage, waarbij je door een klein vrouwtje in allerlei bochten wordt gevouwen en en 2e uur zijn we van top tot teen uitgebereid gemasseerd. Wat een heerlijkheid, was echt genieten! Gister en vandaag nog een beetje rondgehangen hier in Kathmandu. Na onze trekking in de middle of nowhere waren we bijna vergeten hoe hectisch druk het hier is. Door de luchtvervuiling hier was iedereen binnen no time weer verkouden en het drukke, claxonerende verkeer werkt behoorlijk op onze zenuwen. Wat dat betreft is het fijn om vanavond naar huis te mogen :) Wat nog wel leuk is om te vertellen: vanmorgen was er hier op Durber Square een huwelijksmarkt. Hier zitten dan zo'n 20 a 30 meisjes van rond de 8 jaar met hun moeder. Ze zijn helemaal opgedofd met make-up en de mooiste kleren. Ze hebben ook heel veel dingen meegenomen als 'offer'. Vervolgens lopen er dan mannen rond die een meisje uitkiezen voor hun zoon. Ze kopen (!) dan het meisje van hun keuze en jaren later zal zijn dan trouwen met de zoon... Hoe bizar!
Terugkijkend op de laatste drie weken kan ik in ieder geval zeggen dat het een hele bijzondere reis was! Nepal is in geen enkel opzicht te vergelijken met NL. Een absolute cultuurshock als je hier rondloopt. Nepal is een heel arm land dat wordt beheerst door het geloof, kastensusteem en corruptie. De rituelen die ze hier hebben zijn voor ons vaak onbegrijpelijk. Zo heerst er onderling (in het kastensysteem) nog veel discriminatie, wat wij Nederlanders met onze gedachten niet bij kunnen. Ik denk dat ik Nepal goed heb leren kennen de afgelopen 3 weken en ik had het voor geen goud willen missen!
Ik hoop dat ik jullie een beetje heb kunnen laten meegenieten van mijn reis en wil iedereen bedanken voor de leuke berichtjes! Het was leuk om mijn ervaringen een beetje met jullie te kunnen delen :) Als ik thuis ben zal ik nog wat foto's plaatsen hier, zodat jullie ook een beetje een beeld krijgen bij al m'n verhalen. Tot snel!
Liefs!
Ik was gebleven bij mijn paraglide-avontuur. Dit was echt super gaaf! Van te voren wel een beetje last van knikkende knietjes, maar de zenuwen maakten al snel plaats voor positieve zin. Toen we bij het veldje arriveerden vanwaar we de lucht in zouden gaan zagen we al de ene na de andere parapenter het luchtruim in gaan. Al snel waren wij aan de beurd. Aan de hand van een kleur parapent, die we zelf konden kiezen, werd bepaald met welke piloot we de lucht in gingen. Ik koos uiteraard voor roze en kwam zo terecht bij Nath, een Fransaise. Voordat we vlogen heb ik nog wel even gevraagd of het niet erg was dat ik zo'n 2 koppen groter was dan haar, maar dat bleek geen enkel probleem :) En toen was het zo ver! Ik kreeg de opdracht om te gaan rennen en net zo lang te blijven rennen totdat m'n voeten geen grond meer zouden voelen. En voor ik het wist hingen we daar, vogeltjevrij! Wow, wat een te gek gevoel is dat! We zweefden samen met zo'n 20 andere parapenters en zo'n 5 grote roofvogels in de lucht. Het uitzicht was top. Het was absoluut genieten. Alleen bleek na zo'n 10 minuten dat je blijkbaar ook last hebt van reisziekte als je onder zo'n parapent hangt... Kleine tegenvaller, waardoor ik helaas (nou ja, op dat moment heel fijn) iets sneller aan de grond stond dan de anderen. Maar absoluut de moeite waard! 's Middags ben ik nog met Carlijn, Bert en Marc een stuk gaan wandelen en hebben we een grot en een waterval bezocht. Prima tijdsbesteding, aangezien Pokhara zelf niet echt de moeite waard was. Grappig detail: bij de waterval bleek ik zelf een bezienswaardigheid te zijn, iedereen wilde met me op de foto! Carlijn, mijn maatje hier, is net zo groot als ik en als we samen rondslenteren paseren er altijd wel giegelende meisjes of jongens die ons met open mond aanstaren, aangezien ze zelden zulke grote mensen zien hier.
We vertrokken een dag eerder dan gepland uit Pokhara, aangezien we het wel gezien hadden hier. Als aangepast programma zijn we naar Gorkha vertrokken, de plek waar het grootste deel van onze porters van de trekking wonen. Hier kwam de hele groep van de trekking nog een avond bij elkaar. Deze streek is heel arm en kent absoluut geen toerisme. Het was bijzonder om hier te zijn en nog een avond met iedereen door te brengen. Er werden een geit en 3 kippen (voor onze ogen) geslagt (goed voor 35 kilo vlees) voor op de barbeque en maar liefst 30 kilo rijst gekookt (en aardappels en groente. Zou je misschien niet denken, maar we worden hier doodgegooid met bloemkool en sperciebonen...) Na de BBQ werd er weer een mooi kampvuurtje gestook, waar nog tot in de late uurtjes feest werd gevierd. Aangezien er te weinig ruimte was om alle tentjes op te zetten sliepen we met z'n allen in 2 ' grote' tenten. Lepeltje lepeltje dus :) Na het ontbijt de volgende ochtend zijn we de bus in gestapt opweg naar Kathmandu. Na een lange buseis kwamen we rond half 5 aan in ons hotel. Snel even onder de douche gestapt en toen... op naar de massage! We hadden een trekkingmassage geboekt van maar liefst 2 uur. Het eerste uur kregen we een Thaise massage, waarbij je door een klein vrouwtje in allerlei bochten wordt gevouwen en en 2e uur zijn we van top tot teen uitgebereid gemasseerd. Wat een heerlijkheid, was echt genieten! Gister en vandaag nog een beetje rondgehangen hier in Kathmandu. Na onze trekking in de middle of nowhere waren we bijna vergeten hoe hectisch druk het hier is. Door de luchtvervuiling hier was iedereen binnen no time weer verkouden en het drukke, claxonerende verkeer werkt behoorlijk op onze zenuwen. Wat dat betreft is het fijn om vanavond naar huis te mogen :) Wat nog wel leuk is om te vertellen: vanmorgen was er hier op Durber Square een huwelijksmarkt. Hier zitten dan zo'n 20 a 30 meisjes van rond de 8 jaar met hun moeder. Ze zijn helemaal opgedofd met make-up en de mooiste kleren. Ze hebben ook heel veel dingen meegenomen als 'offer'. Vervolgens lopen er dan mannen rond die een meisje uitkiezen voor hun zoon. Ze kopen (!) dan het meisje van hun keuze en jaren later zal zijn dan trouwen met de zoon... Hoe bizar!
Terugkijkend op de laatste drie weken kan ik in ieder geval zeggen dat het een hele bijzondere reis was! Nepal is in geen enkel opzicht te vergelijken met NL. Een absolute cultuurshock als je hier rondloopt. Nepal is een heel arm land dat wordt beheerst door het geloof, kastensusteem en corruptie. De rituelen die ze hier hebben zijn voor ons vaak onbegrijpelijk. Zo heerst er onderling (in het kastensysteem) nog veel discriminatie, wat wij Nederlanders met onze gedachten niet bij kunnen. Ik denk dat ik Nepal goed heb leren kennen de afgelopen 3 weken en ik had het voor geen goud willen missen!
Ik hoop dat ik jullie een beetje heb kunnen laten meegenieten van mijn reis en wil iedereen bedanken voor de leuke berichtjes! Het was leuk om mijn ervaringen een beetje met jullie te kunnen delen :) Als ik thuis ben zal ik nog wat foto's plaatsen hier, zodat jullie ook een beetje een beeld krijgen bij al m'n verhalen. Tot snel!
Liefs!
-
03 December 2011 - 12:22
Sabine:
Bedankt voor de mooie verhalen.
Goede reis naar huis en tot snel.
Liefs Sabine -
03 December 2011 - 14:57
Gert En Corrie:
Net per sms begrepen dat je al in de bus richting vliegveld zit. Wij zitten al voor de 2e dag in een hotel in Brussel, dus alleen nog maar een stukkie vliegen en wij heten je welkom in Belgie. Leuk dat je nog een afsluitend reisverhaal produceerde, en natuurlijk zijn we benieuwd naar je foto's. Je zal er wel honderden gemaakt hebben. Goede reis en tot morgenmiddag. Dad and Mom. -
03 December 2011 - 18:13
Steef:
Hi lieverd,
Goede reis terug. Wat is het voorbij gevlogen. Wel erg gezellig dat je zo weer in Nederland bent.
Dikke kus,
Steef -
04 December 2011 - 12:41
Cora:
WELKOM HOME! Ik houd wel van een beetje primitief maar om nu een geit en drie kippen geslacht te zien worden voor mijn ogen, dat is mij iets te primitief.... Kan niet zo goed tegen doden dieren... Als er een goudvis dood lag te drijven in de kom, dan raakte ik al in paniek, laat staan er levende beesten geslacht worden voor mijn ogen... De cultuur in Nederland is echt heel snel veranderd. Als je nagaat dat mijn opa vroeger ook regelmatig thuis het vee slachtte en tegenwoordig moet het vlees er zo mooi mogelijk uit zien in de schappen.... Je moet bijna niet herkennen van welk onderdeel het van de koe of varken is afgehaald...
Ik heb alle verhalen met plezier gelezen en ik kan niet wachten totdat ik de verhalen van je volgende reis mag lezen ;-).
Het weer in Nederland is gelukkig niet extreem koud, zoals vorig jaar. Nou meis, ik zie je dinsdag en dan hoor ik al je verhalen en niet vergeten je foto's mee te nemen hè!
Liefs,
Cora XXX -
04 December 2011 - 13:50
Ha Suus:
Hele mooie verhalen. Kan niet wachten op het "live' verslag.
Zie je gauw weer. -
05 December 2011 - 17:41
Nienepien:
Skattie! Wat heerlijk allemaal, deze verhalen. Echt geweldig dat je zo hebt genoten, wijffie! Je zult inmiddels al wel weer thuis zijn :) Rust nog eventjes lekker uit en we kletsen snel bij, hoor!
Kus! -
05 December 2011 - 19:22
Joop En Truus:
ik heb net je laatste stukje van je reis gelezen en........je bent gelukkig weer heelhuids thuis.
inmiddels hebben we gehoord en gezien dat je weer in Nederland bent. heel veel liefs van ons beide.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
