These boots are made for walking
Door: suus
Blijf op de hoogte en volg Susanne
20 November 2011 | Nepal, Kathmandu
Lieve allemaal,
Alweer bijna een week geleden dat ik mijn vorige reisverslagje schreef, time flies! Internet is hier schaars. Nu weer even terug in Kathmandu, dus snel achter de computer gekropen voor een berichtje aan jullie. Bedankt voor jullie reacties, leuk dat jullie mijn avonturen volgen!
Afgelopen maandag trokken we voor het eerst onze wandelschoenen aan! We vertrokken om half 11 per bus naar Sankhu, waar we een uurtje later aan onze wandeling naar Nagarkot begonnen. Gelijk een pittig stukje klimmen naar de Vajra Jogini tempel die zo'n 2 km hoger lag. Na het drukke Kathmandu was dit absoluut een verademing! Het is super om dit land al wandelend beter te leren kennen. We wandelen door kleine dorpjes (zo'n 20 huisjes) waar we steeds hartelijk ontvangen worden. Onderweg genieten we van prachtig uitzichten op de terrassen die tegen de berghellingen op liggen. Op deze terrassen worden voornamelijk rijst, aardappelen en mosterd verbouwd. Helaas hebben wij de pech dat het zeer slecht weer is voor deze tijd van het jaar. Bewwolking, kou en mist die ons het zicht op de beloofde besneeuwde bergtoppen ontneemt. Om half 5 arriveren we bij ons hotel in Nagarkot. Na een wandeling van 13,6 km waarin we in totaal ruim 750 meter gestegen zijn (max. hoogte 1.854 km) was ik blij om het hotel te zien! Na een (helaas koude) douche aangeschoven aan het buffet. Nepalees eten is vergelijkbaar met eten uit India: veel rijst, groente en curry's. Na het eten met een klein groepje nog wat spelletjes gespeeld (voor de kenners onder ons: regenwormen en halli galli), waar het er bloedfanatiek aan toe ging! De stemming zit er goed in :)
De volgende dag zouden we bij helder weer vroeg (half 6) gewekt worden om de zon te zien opkomen boven de Himalaya. Helaas werden we om half 7 gewekt door de wekker, nog steeds slecht weer dus. Om 8 uur beginnen we aan onze 2e wandeldag. We wandelen in zo'n 8 uur naar Dhulikel, een wandeling van zo'n 17 km. We krijgen een lunchpakketje mee van het hotel met een paar koude frietjes, een appel, een banaan, een soort groenteburger en een paar pinda's: krachtvoedsel dus! Onderweg bezoeken we een schooltje en wederom een mooie tempel. Eenmaal in Dhulikel aangekomen bleken er wat problemen te zijn met het hotel. Aangezien zij zich voor de zoveelste keer niet aan hun afspraken hadden gehouden, besluit onze gids die avond een ander hotel te zoeken voor de volgende dag, zodat we hier geen 2 nachten hoeven te verblijven.
Dag 7: opnieuw trekken we onze wandelschoenen aan. Deze dag zou de zwaarste wandeldag zijn, dus een test voor onze 5-daagse trekking van aankomende week! We vertrekken om half 8. Tijdens het middaguur komen we aan bij een Tibetaans klooster, genaamd Namobuddha. In dit complex begeven we ons tussen de Tibetaanse monnikken en kijken we onze ogen uit naar de kleurrijke weelde binnen in de hoofdtempel. Wow, wat is dit gaaf! Iets verderop heeft een van onze twee gidsen (Oechel) onze lunch voorbereid. Als we later door de rijstvelden heen wandelen zien we een groep mensen die in zo'n veld aan het werk zijn. We lopen er heen en zien het oogstproces van dichtbij. Met een machine - die met de voet draaiende gehouden wordt - worden de rijstkorrels uit de plantenstengels geslagen. Deze rijstkorrels worden vervolgens verzameld en in zakken van 50 (!) kilo verpakt, die door mensen d.m.v. een band om hun voorhoofd op de rug versjouwd worden. Na een wandeling van zo'n 23km en 9 uur strompelen we aan het einde van de middag het dorp Panauti binnen, we zijn allemaal gesloopt! Hier horen we dat de keuze om ons hotel in Dhulikhel eerder te verlaten ons duidelijk niet in dank is afgenomen. De hoteleigenaar heeft 's ochtends onze bagage geconfesceerd (opgesloten in een kamer) en de politie ingeschakeld. Dit is een goed voorbeeld van de kastencultuur van dit land. Deze man zit in een van de hoogste kastes en kan daardoor heel wat mensen naar zijn hand zetten. Onze reisleidster Saskia is zelfs een tijdje verhoord op het politiebureau! Uiteindelijk is de toeristenpolitie er aan te pas gekomen die deze heisa heeft kunnen oplossen. Om onze bagage terug te krijgen moest er echter nog wel een flinke geldsom worden neergeteld...Om dit alles 'goed te maken' biedt het reisagentschap ons die avond een BBQ aan bij het hotel in Panauti.
De volgende ochtend wordt duidelijk dat de kilometers van de afgelopen dagen z'n tol geeist heeft: spierpijn! Gelukkig een korte wandeldag vandaag. We worden met de bus afgezet bij het dorpje Changu, waar we als eerste de Changunarayan tempel bezoeken. Vervolgens beginnen we aan onze wandeling van zo'n 6,5 km. Rond het middaguur bereiken we te voet de stad Bhaktapur. Na onze spullen gedropt te hebben in het hotel vertrekken we naar Durbar Square waar we op een dakterras neerstrijken voor de lunch. Vanaf hier blijken we uitzicht te hebben op een filmset. En tot onze grote verbazing blijkt het nog om een Nederlandse filmset te gaan ook! We zien als snel 10 meiden de filmset oplopen, waar we er enkelen van herkennen. Al snel blijkt dat we ongewenste pottenkijkers zijn. Enkele crewleden verzochten ons vriendelijk doch dringend de foto's niet te verspreiden via internet, aangezien dit strikt geheim is. Ze vertelden ons dat dit programma in februari op rtl 5 zal worden uitgezonden.
De dag daarna hadden we een vrije dag en hebben we met z'n 7-en al slenterend Bhaktaput verkend. Deze stad, die op de Unesco Werelderfgoedlijst staat, is werkelijk prachtig en een heerlijke plek om te zijn. In tegenstelling tot Kathmandu is hier nauwelijks verkeer waardoor we op ons gemakje kunnen wandelen door allerlei steegjes en pleintjes. En gelukkig begint het weer op te klaren en zien we eindelijk de zon! Als we onderweg tafeltennissende kinderen tegenkomen worden we uitgenodigd om mee te doen en als we 's avonds nieuwsgierig om de hoek van een grote feesttent staan te gluren (wat een hindoestaanse bruiloftsfeest blijkt te zijn) worden we binnen uitgenodigd om kennis te maken met de bruid. De mensen hier in Nepal zijn echt super vriendelijk en gastvrij!
Vandaag hebben we een bezoekje gebracht aan Thimi: de woonplaats van onze buschaufeur. Dit dorp is een ware pottenbakkers community, alle bewoners van dit dorp houden zich bezig met deze ambacht. Overal op straat zien we mensen aan dit proces werken en we struikelen bijna over het pas gemaakte aardewerk dat in de zon ligt te drogen. Ook hier zien we weer dat er extreem veel armoede is in Nepal. Als we het huis van onze chauffeur bereiken worden we binnen uitgenodigd. Onze chauffeur woont hier met zijn gezin (vrouw en 2 dochters), het gezin van zijn broer en zijn oma van 96. Een van onze groepsleden is jarig vandaag en er wordt een heus Newari-verjaardagsritueel voor hem opgevoerd! Bijzonder om hier getuige van te zijn. Het gezin bereid daarna ook een lunch voor ons. Vervolgens stappen we weer in de bus opweg naar Kathmandu. Morgen zouden we eigenlijk beginnen aan onze 2-daagse rafttocht, maar door het koude weer kon dit helaas niet door gaan. In plaats daarvan een dagje extra hier in Kathmandu en dan vertrekken we dinsdag wat vroeger naar Chitwan NP. Vanaf daar zullen we gaan starten aan onze 5-daagse trekking. Ik ben die dagen echt in de middle of nowhere en dus even volledig onbereikbaar. Jullie zullen dus weer even geduld moeten hebben tot mijn volgende verslag! Maar volgens mij kunnen jullie wel weer even vooruit met deze :)
Dikke knuffel!
Suus
Alweer bijna een week geleden dat ik mijn vorige reisverslagje schreef, time flies! Internet is hier schaars. Nu weer even terug in Kathmandu, dus snel achter de computer gekropen voor een berichtje aan jullie. Bedankt voor jullie reacties, leuk dat jullie mijn avonturen volgen!
Afgelopen maandag trokken we voor het eerst onze wandelschoenen aan! We vertrokken om half 11 per bus naar Sankhu, waar we een uurtje later aan onze wandeling naar Nagarkot begonnen. Gelijk een pittig stukje klimmen naar de Vajra Jogini tempel die zo'n 2 km hoger lag. Na het drukke Kathmandu was dit absoluut een verademing! Het is super om dit land al wandelend beter te leren kennen. We wandelen door kleine dorpjes (zo'n 20 huisjes) waar we steeds hartelijk ontvangen worden. Onderweg genieten we van prachtig uitzichten op de terrassen die tegen de berghellingen op liggen. Op deze terrassen worden voornamelijk rijst, aardappelen en mosterd verbouwd. Helaas hebben wij de pech dat het zeer slecht weer is voor deze tijd van het jaar. Bewwolking, kou en mist die ons het zicht op de beloofde besneeuwde bergtoppen ontneemt. Om half 5 arriveren we bij ons hotel in Nagarkot. Na een wandeling van 13,6 km waarin we in totaal ruim 750 meter gestegen zijn (max. hoogte 1.854 km) was ik blij om het hotel te zien! Na een (helaas koude) douche aangeschoven aan het buffet. Nepalees eten is vergelijkbaar met eten uit India: veel rijst, groente en curry's. Na het eten met een klein groepje nog wat spelletjes gespeeld (voor de kenners onder ons: regenwormen en halli galli), waar het er bloedfanatiek aan toe ging! De stemming zit er goed in :)
De volgende dag zouden we bij helder weer vroeg (half 6) gewekt worden om de zon te zien opkomen boven de Himalaya. Helaas werden we om half 7 gewekt door de wekker, nog steeds slecht weer dus. Om 8 uur beginnen we aan onze 2e wandeldag. We wandelen in zo'n 8 uur naar Dhulikel, een wandeling van zo'n 17 km. We krijgen een lunchpakketje mee van het hotel met een paar koude frietjes, een appel, een banaan, een soort groenteburger en een paar pinda's: krachtvoedsel dus! Onderweg bezoeken we een schooltje en wederom een mooie tempel. Eenmaal in Dhulikel aangekomen bleken er wat problemen te zijn met het hotel. Aangezien zij zich voor de zoveelste keer niet aan hun afspraken hadden gehouden, besluit onze gids die avond een ander hotel te zoeken voor de volgende dag, zodat we hier geen 2 nachten hoeven te verblijven.
Dag 7: opnieuw trekken we onze wandelschoenen aan. Deze dag zou de zwaarste wandeldag zijn, dus een test voor onze 5-daagse trekking van aankomende week! We vertrekken om half 8. Tijdens het middaguur komen we aan bij een Tibetaans klooster, genaamd Namobuddha. In dit complex begeven we ons tussen de Tibetaanse monnikken en kijken we onze ogen uit naar de kleurrijke weelde binnen in de hoofdtempel. Wow, wat is dit gaaf! Iets verderop heeft een van onze twee gidsen (Oechel) onze lunch voorbereid. Als we later door de rijstvelden heen wandelen zien we een groep mensen die in zo'n veld aan het werk zijn. We lopen er heen en zien het oogstproces van dichtbij. Met een machine - die met de voet draaiende gehouden wordt - worden de rijstkorrels uit de plantenstengels geslagen. Deze rijstkorrels worden vervolgens verzameld en in zakken van 50 (!) kilo verpakt, die door mensen d.m.v. een band om hun voorhoofd op de rug versjouwd worden. Na een wandeling van zo'n 23km en 9 uur strompelen we aan het einde van de middag het dorp Panauti binnen, we zijn allemaal gesloopt! Hier horen we dat de keuze om ons hotel in Dhulikhel eerder te verlaten ons duidelijk niet in dank is afgenomen. De hoteleigenaar heeft 's ochtends onze bagage geconfesceerd (opgesloten in een kamer) en de politie ingeschakeld. Dit is een goed voorbeeld van de kastencultuur van dit land. Deze man zit in een van de hoogste kastes en kan daardoor heel wat mensen naar zijn hand zetten. Onze reisleidster Saskia is zelfs een tijdje verhoord op het politiebureau! Uiteindelijk is de toeristenpolitie er aan te pas gekomen die deze heisa heeft kunnen oplossen. Om onze bagage terug te krijgen moest er echter nog wel een flinke geldsom worden neergeteld...Om dit alles 'goed te maken' biedt het reisagentschap ons die avond een BBQ aan bij het hotel in Panauti.
De volgende ochtend wordt duidelijk dat de kilometers van de afgelopen dagen z'n tol geeist heeft: spierpijn! Gelukkig een korte wandeldag vandaag. We worden met de bus afgezet bij het dorpje Changu, waar we als eerste de Changunarayan tempel bezoeken. Vervolgens beginnen we aan onze wandeling van zo'n 6,5 km. Rond het middaguur bereiken we te voet de stad Bhaktapur. Na onze spullen gedropt te hebben in het hotel vertrekken we naar Durbar Square waar we op een dakterras neerstrijken voor de lunch. Vanaf hier blijken we uitzicht te hebben op een filmset. En tot onze grote verbazing blijkt het nog om een Nederlandse filmset te gaan ook! We zien als snel 10 meiden de filmset oplopen, waar we er enkelen van herkennen. Al snel blijkt dat we ongewenste pottenkijkers zijn. Enkele crewleden verzochten ons vriendelijk doch dringend de foto's niet te verspreiden via internet, aangezien dit strikt geheim is. Ze vertelden ons dat dit programma in februari op rtl 5 zal worden uitgezonden.
De dag daarna hadden we een vrije dag en hebben we met z'n 7-en al slenterend Bhaktaput verkend. Deze stad, die op de Unesco Werelderfgoedlijst staat, is werkelijk prachtig en een heerlijke plek om te zijn. In tegenstelling tot Kathmandu is hier nauwelijks verkeer waardoor we op ons gemakje kunnen wandelen door allerlei steegjes en pleintjes. En gelukkig begint het weer op te klaren en zien we eindelijk de zon! Als we onderweg tafeltennissende kinderen tegenkomen worden we uitgenodigd om mee te doen en als we 's avonds nieuwsgierig om de hoek van een grote feesttent staan te gluren (wat een hindoestaanse bruiloftsfeest blijkt te zijn) worden we binnen uitgenodigd om kennis te maken met de bruid. De mensen hier in Nepal zijn echt super vriendelijk en gastvrij!
Vandaag hebben we een bezoekje gebracht aan Thimi: de woonplaats van onze buschaufeur. Dit dorp is een ware pottenbakkers community, alle bewoners van dit dorp houden zich bezig met deze ambacht. Overal op straat zien we mensen aan dit proces werken en we struikelen bijna over het pas gemaakte aardewerk dat in de zon ligt te drogen. Ook hier zien we weer dat er extreem veel armoede is in Nepal. Als we het huis van onze chauffeur bereiken worden we binnen uitgenodigd. Onze chauffeur woont hier met zijn gezin (vrouw en 2 dochters), het gezin van zijn broer en zijn oma van 96. Een van onze groepsleden is jarig vandaag en er wordt een heus Newari-verjaardagsritueel voor hem opgevoerd! Bijzonder om hier getuige van te zijn. Het gezin bereid daarna ook een lunch voor ons. Vervolgens stappen we weer in de bus opweg naar Kathmandu. Morgen zouden we eigenlijk beginnen aan onze 2-daagse rafttocht, maar door het koude weer kon dit helaas niet door gaan. In plaats daarvan een dagje extra hier in Kathmandu en dan vertrekken we dinsdag wat vroeger naar Chitwan NP. Vanaf daar zullen we gaan starten aan onze 5-daagse trekking. Ik ben die dagen echt in de middle of nowhere en dus even volledig onbereikbaar. Jullie zullen dus weer even geduld moeten hebben tot mijn volgende verslag! Maar volgens mij kunnen jullie wel weer even vooruit met deze :)
Dikke knuffel!
Suus
-
20 November 2011 - 17:53
De Dijkies:
suus , wat een verhaal weer leuk om te lezen voor de komende dagen veel suc6 met het lopen en blijf genieten, hier is de goede sint inmiddels gearriveerd blijft een beste vent groetjes vanuit de buurtsteeg xx -
20 November 2011 - 20:08
Steef:
He Susie Q.
Wat een mooie avonturen! En wat zwaar die wandelingen... Geen blaren?
Geniet van de 5 daagse tocht zonder wassen, schone kleren etc!
Liefs en een dikke kus uit Zeist,
3FS -
20 November 2011 - 23:03
Corrie En Gert :
Hadden al gehoopt op een bericht vandaag, dus net voor het slapen gaan (23.50 uur) nog even de laptop open. En ja hoor, hier treffen we weer zo'n lang en enthousiast verhaal van onze Suus aan. Ondanks het tegenvallende weer en de hobbels weet je er weer een prachtig reisverhaal uit te persen. Vol bewondering lezen we over de aanzienlijke kilometers die je weg weet te werken. We hopen dat de zon en de warmte weer een beetje terug keren voor jullie. Je hebt in ieder geval die spannende reis die je wenste. We gaan ervan uit dat de komende dagen je ook weer gaan verrassen. Het zijn allemaal avonturen die ze je nooit meer af kunnen nemen. Wij tikken dit bericht in, rond twaalven, vanuit een koud en mistig Maarn. Een van onze twee kanjers zit nu in het verre Nepal. We zijn nu al benieuwd naar al je mooie verhalen die je ons op de 4e december gaat vertellen. XXXXX Your parents.
-
21 November 2011 - 08:55
Cora:
Wow, wat een verslag. Die ga ik vanavond op mijn gemak, onder het genot van een kop warme chocolademelk en een zak pepernoten, heerlijk lezen :-)!
Xxx
Cora -
23 November 2011 - 18:31
Teun En Ida:
Suus,
Het lijkt ons een fantastische vakantie en wensen je nog veel plezier.
Groetjes T & I -
23 November 2011 - 19:11
Joop En Truus:
wat leuk Suus dat wij door middel van jou ouders kunnen mee genieten van jouw vakantie in Nepal.
Heel leuk en wij willen jou nog heel veel plezier toe wensen daar maar met beter weer, minder koud en meer zon!
groetjes van ons beide.
Truus. -
24 November 2011 - 07:32
Cora:
Wow Suus, je hebt gewoon meer dan een halve marathon gewandeld! Kan me best voorstellen dat je blaren op je voeten hebt gehad ;-). Afgelopen zondag heb ik de zevenheuvelenloop gelopen, en dat was 15 km, en dat vond ik voorlopig weer ff genoeg qua lange afstand.
Volgens mij lig je 's avonds helemaal te tollen in je bed van al die indrukken. Wat een werelden van verschil zeg. Het lijkt me ook heerlijk om even weg te zijn uit onze materialistische wereld. Even geen telefoon, geen internet en geen files. Volgens mij zou ik in zo'n wereld niet eens al die spullen missen.. ;-). Ik ben ook zooo benieuwd naar je foto's.
Het is in Nederland gelukkig niet koud. Vandaag voor controle terug met Greg langs het ziekenhuis en we verwachten dat hij maandag weer aan het werk mag.
Nou heel veel plezier daar en ik wacht op je volgende verhaal :-).
Dikke kus!
Cora XXX -
25 November 2011 - 18:51
Sabine:
Hey Suus,
Zo de trekking overleefd?? Was zwaarder zeker als die klim in Nicaragua? Mooie dingen gezien? Veel foto's gemaakt?
Ben zo benieuwd naar je nieuwe verhaal! Dus kom maar op...
Liefs,
Sabine -
25 November 2011 - 19:10
Kaat:
Suus!
Wat een gave verhalen en wat een belevenissen maak je mee man, heel gaaf!! Ik ben erg benieuwd naar je volgende verslag als je in the middle of nowhere bent geweest :-)
Geniet ervan!!
Liefs kaat -
26 November 2011 - 18:49
Evertjan En Ali:
hallo Susanne.erg leuk om in gedachten mee te reizen ,je geniet er echt van dat is tussen de regels heel goed te lezen ,we herkennen veel uit je verhaal omdat we in India zijn geweest .we duimen voor je voor beter weer . deze reis zul je niet gauw vergeten.we zijn in afwachting op jouw volgende enthousiaste verhaal
-
28 November 2011 - 11:44
Elize:
Hoi Suus,
Ik heb via je ouders ook de link gekregen en het is heerlijk om te lezen wat je allemaal meemaakt! Grotendeels erg herkenbaar. Mooi, maar af en toe ook afzien --> heb vooral te doen met die koude douche. Dat is zo'n verschrikking!!! Maar wat een indrukwekkend land he. Ben heel benieuwd naar de wandeltocht en de olifanten zullen vast gaaf zijn in Chitwan. Blijf vooral heel veel lange verhalen schrijven he. We wachten met smart!
Geniet!!! X elize
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
